تأثیر به کارگیری شیوه آموزش استاد محور و آموزش توسط همتا در ارتقای برخی مهارت‌های بالینی دانشجویان مامایی

مقدمه: یکی از روش‌های جدید در آموزش، تدریس توسط همتایان است که در تدریس دروس مختلف به‌ کار گرفته شده است، اما اثربخشی آن در آموزش مامایی به خصوص در مهارت‌های بالینی کم‌تر مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه به بررسی تأثیر آموزش توسط همتا بر یادگیری برخی مهارت‌های بالینی در دانشجویان مامایی پرداخت. روش‌ها: در این پژوهش تجربی دو گروهی، 52 نفر از دانشجویان مامایی ترم 3 دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز واجد شرایط، به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه آموزش توسط مربی و همتا تقسیم شدند. مهارتهای بالینی مورد آموزش شامل معاینه واژینال، مانور لئوپولد و بخیه‌زدن بود. ابزار گردآوری داده‌ها چک‌لیست مهارت بود که با مصاحبه و مشاهده قبل و بعد از آموزش تکمیل گردید. چک‌لیست براساس کتاب مرجع اصول و فنون تایلور و سایر کتب معتبر مامایی تهیه گردید و پس از تأیید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، آزمون تی مستقل و من ویتنی یو استفاده شد. نتایج: میانگین نمره مهارت معاینه واژینال(12/0=p)، انجام مانور لئوپولد (36/0=p) و بخیه زدن (081/0=p) قبل از آموزش بین گروه‌ها تفاوت معنادار نداشت. بعد از آموزش میانگین نمره مهارت معاینه واژینال (73/0=p)، میانگین نمره مهارت انجام مانور لئوپولد (49/0=p) و همچنین میانگین رتبه مهارت بخیه زدن (94/0=p) بین گروه‌ها تفاوت معنادار نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج این پژهش نشان دادکه نمره مهارت‌های عملی دانشجویانی که از روش آموزش توسط همتا استفاده کرده بودند، مشابه گروه آموزش توسط استاد بود که نشان می‌دهد این شیوه می‌تواند مانند آموزش توسط مدرسین مؤثر باشد، بنابراین پیشنهاد می‌شود در آموزش دانشجویان مامایی در مرکز مهارت‌های بالینی از دانشجویان ترم بالاتر به عنوان همتا در یادگیری مهارت‌های بالینی استفاده شود.